Ένα συνοθύλευμα παράσιτων κατασπαράζουν το κράτος αρμέγοντας δίχως αύριο την πραγματική οικονομία.
Έρχεται η κρίση αλλά τα παράσιτα δεν κάνουν πίσω και ρουφάνε με περισσότερη δύναμη (έχουν όπλα).
Ο ιδιωτικός τομέας καταρρέει ή διαφεύγει στο εξωτερικό. Τα παράσιτα δεν μπορούν να τραφούν. Ποιός φταίει? Δεν ξέρουν.
Τα ξένα κέντρα λεέι ο φωτισμένος Ηγέτης. Οι μετανάστες. Οι γείτονες που πάντα μας εποφθαλμιούν.
Και ο λαός εκστασιάζεται. Ναί είναι αλήθεια σκέφτονται. Δεν μπορεί, κάποιος φταίει που δεν έχουμε φαγητό. Αν δεν υπήρχαν οι μετανάστες όλα θα ήταν καλά, θα είχαμε δουλειά και λεφτά. Και φταίνε και οι γείτονες που μας τους στέλνουν. Πρέπει να τους δώσουμε ένα μάθημα. Έχουμε και μεις δικαίωμα στη ζωή και στη δουλειά.
Και εκλέγουν τον Ηγέτη που τους άνοιξε τα μάτια.
Και ο Ηγέτης ξεκινάει τον αγώνα για την Πατρίδα και το Λαό. Αλλά ο Ηγέτης ξέρει οτι δεν θα μείνει στην ιστορία αν δεν κατακτήσει νέες χώρες.
Και έρχεται το αίμα. Και πλημμυρίζει τα πάντα.
Δευτέρα 6 Ιουλίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Και μετά έρχονται οι μέλισσες.
Δημοσίευση σχολίου