Γιατί τα σπίτια είναι τόσο ακριβά?

Είναι άραγε άστοχο το ρητό "από τη γη δεν χάνει ποτέ κανείς"? Και τότε πως επικράτησε? Ας δούμε γιατί πράγματι στην Ελλάδα τουλάχιστον ισχύει...
Η Ελλάδα είναι -ως γνωστόν- η χώρα του απαγορεύεται. Ένα απο τα "απαγορεύεται" είναι και η απαγόρευση δόμησης είτε κατά πλάτος (σε νέες εκτάσεις) είτε κατα ύψος (αύξηση του συντελεστή δόμησης). Έχουμε λοιπόν αυστηρά περιορισμένη ποσότητα του διαθέσιμου προϊόντος "οικοδομήσιμη γη". Παράλληλα, το ΑΕΠ αυξάνεται και άρα αυξάνεται διαρκώς το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των ανθρώπων. Εϊναι λοιπόν αναπόφευκτο οι τιμές της κατοικίας να αυξάνονται διαρκώς αφου το διαθέσιμο εισόδημα αυξάνεται ενώ η ποσότητα της (οικοδομήσιμης) γης παραμένει σταθερή. Οι μόνες αποκλίσεις του κανόνα είναι απλώς "διορθώσεις" της αγοράς που στην Ελλάδα γίνονται αντιληπτές όχι σαν μειώσεις των τιμών αλλά σαν "μή αυξήσεις". Γιατί όμως δεν παρατηρούται μειώσεις τιμών? Γιατί δεν υπάρχει κόστος διακράτησης. Ο εργολάβος -όπως και κάθε έλληνας- ξέρει οτι αργά η γρήγορα οι τιμές θα ξαναπάρουν την ανηφόρα. Και ας μην γνωρίζει απο όρους προσφοράς-ζήτησης. "Μια ζωή οι τιμές ανεβαίνουν". Από την άλλη μπορεί να κρατήσει το διαμέρισμα απούλητο. Δεν τρέχουν "πάγια", δεν πληρώνει μισθούς,τόκους κλπ, δεν του κοστίζει τίποτα.Είναι σαν να κρατά στην κατοχή του ένα οικόπεδο. Και βγαίνει τελικά δικαιωμένος αφού μετά δυο τρία χρόνια το διαθέσιμο εισόδημα θα έχει ανέβει 10%, η προσφορά θα είναι στάσιμη οπότε οι τιμές θα πάρουν και πάλι το γνωστό δρόμο.
Ποιός πραγματικά φταίει? (εκτός απο τους γνωστούς πια ενόχους, τους εργολάβους και τους αμερικάνους). Η πολιτική της μη προσφοράς οικοδομήσιμης γης. Η (υποκριτική και ταυτόχρονα οφελημιστική) δήθεν ψύχωση των ελλήνων με το περιβάλλον. "Να μην επεκταθεί το σχέδιο πόλης", "Να μην αυξηθούν οι συντελεστές δόμησης", "Όχι άλλο τσιμέντο". Άρα κρατάμε την προσφορά σταθερή. Άρα οι τιμές των οικοπέδων μας και των σπιτιών μας συνεχίζουν να αυξάνονται.Μιά χαρά!Η πλειοψηφία των ελλήνων είναι ήδη ιδιοκτήτες. Θα ήταν ανόητοι να ζητήσουν αύξηση της προσφοράς της οικοδομήσημης γης και άρα πτώση της αξίας της περιουσίας τους. Και η πολιτική ηγεσία πάντα ακολουθεί τις προσταγές της πλειοψηφίας.
Παρά της αύξηση του εισοδήματος και την (λογικά) ακολουθούμενη ζήτηση για καλύτερη ποοιότητα ζωής και άρα και μεγαλύτερα σπίτια η προσφορά οικοδομήσιμης γης παραμένει σταθερή εδώ και δεκαετίες. Στα δικά μου τουλάχιστον μάτια το απορίας άξιον είναι πως δεν ζούνε και σήμερα τετραμελείς οικογένειες σε "καμαρούλα μια σταλιά δύο επί τρία"....Πάλι καλά...

Γράμμος-Βίτσι

Πότε επιτέλους οι έλληνες θα αποτίσουν φόρο τιμής στους νεκρούς της παράταξης που τους κράτησε στο δυτικό κόσμο?
Όλοι οι έλληνες "κρυφά μέσα τους" ανατριχιάζουν στην σκέψη "αν είχαν νικήσει οι άλλοι". Ξέρουν πολύ καλά, τους έχουν δει, πως θα ήταν η ζωή τους στο ανατολικό μπλοκ. Κι όμως, διαρκώς τιμούνται σαν αγωνιστές και δημοκράτες οι της παράταξης που αν είχε επικρατήσει, σήμερα μαζί με "Αλβανούς,βούλγαρους,ρουμάνους" θα λέγαμε και "έλληνες" και μαζί με "αλβανίδες,βουλγάρες,ρωσίδες" θα λέγαμε και "ελληνίδες". Ολόκληρες γενιές κατεστραμένες...Και οι άλλοι, αυτοί που ΚΑΙ αυτοί δώσανε τις ζωές τους για ένα καλό σκοπό φτύνονται σαν φασίστες αγγλόδουλοι και αμερικανόφερτοι. Και τιμούνται μόνο απο κάτι γραφικούς φασίστες....
Ντοπή σε όλους τους έλληνες. Χρωστάνε ένα φόρο τιμής, έστω και μια φορά, και στους νεκρούς της παράταξης που (ευτυχώς) επικράτησε....