"Εθνικές" επιχειρήσεις

Κάθε φορά που τολμάνε κάποιοι κυβερνώντες να "ενοχλήσουν" τις ΔΕΚΟ πετάγονται οι συνδικαλιστές και μιλούν για εθνικές επιχειρήσεις που επιτελούν εθνικό έργο. Αυτόματα αισθάνομαι ένοχος. Ένοχος που δεν υπηρετώ και ΄γω το κομμάτι της θητείας μου που μου αναλογεί στις ΔΕΚΟ εθνικού σκοπού αλλά λουφάρω στις ιδιωτικές επιχειρήσεις αφήνοντας τους φουκαράδες υπαλληλους των ΔΕΚΟ να υπηρετούν τη θητεία όλων μας. Ντροπή μας! Αφού οι ΔΕΚΟ επιτελούν εθνικό έργο (όπως ο στρατός) τότε πρέπει ΟΛΟΙ να εργαζόμαστε για το διάστημα που μας αναλογεί σε αυτές και να στέλνουμε για ξεκούραση τους υπαλλήλους τους στον ιδιωτικό τομέα....Να υπηρετούμε όλοι μια δίχρονη ας πούμε θητεία στη ΔΕΗ, δυό χρόνια στον ΟΤΕ, τον ΟΣΕ, την "εθνική" Ολυμπιακή και πάει λέγοντας....
Φτού σας γαϊδούρια....

Τα δάση του Αμαζονίου

Κόπτονται οι μορφωμένοι και πολιτισμένοι δυτικοί για το περιβάλλον και χύνουν τόνους δακρύων για την καταστροφή του τελευταίου πνεύμονα πράσινου στη Γη, τα δάση του Αμαζονίου...Αφού καλά καλά ξεπαστρέψανε τα δικά τους δάση για την οικονομική τους ανάπτυξη τώρα κατηγορούν τους Βραζιλιάνους που κάνουν το ίδιο...
Αν αγαπάνε τόσο πολύ τα δάση του Αμαζονίου και θέλουν να τα προστατέψουν, ΝΑ ΤΑ ΑΓΟΡΑΣΟΥΝ! Να μην κάνουν -για άλλη μια φορά- τον πούστη, μέ ξένο κώλο!

Μπορεί μια δημόσια επιχείρηση να είναι κερδοφόρα?

Ας δούμε γιατί ΚΑΘΕ δημόσια-δημοτική επιχείρηση είναι ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΗ σε συνεχείς ζημίες.
Στην ιδιωτική επιχείρηση σκοπός είναι το κέρδος. Ο διευθυντής λογοδοτεί στους μετόχους για το ύψος των κερδών που πέτυχε. Όσο περισσότερο πιέσει τους εργαζόμενους να δουλέψουν, όσο λιγότερο τους πληρώσει και όσο περισσότερους τεμπέληδες απολύσει τόσο περισσότερα κέρδη θα επιτύχει και τόσο περισσότερο ευχαριστημένοι θα είναι οι μέτοχοι. Οι ευχαριστημένοι μέτοχοι με τη σειρά τους ανταμείβουν το Διεθύνοντα Σύμβουλο με ένα παχυλό μπόνους και με ανανέωση του συμβολαίου του.
Ας δούμε τώρα πως λειτουργεί μια δημόσια-δημοτική επιχείρηση. Στην περίπτωση αυτή μέτοχοι είναι οι πολίτες δια των αντιπροσώπων τους. Όσο περισσότερο πιέσει ο διευθυντής τους εργαζόμενους να δουλέψουν, όσο λιγότερο τους πληρώσει και όσο περισσότερους τεμπέληδες απολύσει τόσο περισσότερο θα δυσαρεστήσει τους μετόχους γιατί ακριβώς μέτοχοι είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι! Οι δυσαρεστημένοι εργαζόμενοι-μέτοχοι λοιπόν καταψηφίζουν τους πολιτικούς που επέλεξαν τον διευθυντή. Ο πολιτικός χάνει τις εκλογές και ο διευθυντής απολύεται... Αν αντίθετα δεν πίεζε τους εργαζόμενους, έδινε παχυλές αυξήσεις, άφηνε τους τεμπέληδες στην ησυχία τους και έκανε αθρόες υπεράριθμες προσλήψεις τότε ο πολιτικός θα κέρδιζε τις εκλογές και αυτός θα διατηρούσε τη θέση του και την υψηλή αμοιβή του. Ποιά πολιτική θα επέλεγε λοιπόν ένας διευθυντής με σώας τας φρένας? Μόνη δυσάρεστη πλευρά στη δεύτερη πολιτική θα είναι οι ζημιές της επιχείρησης αλλά γι αυτό υπάρχουν οι φόροι, έτσι δεν είναι?
Όλοι ευχαριστημένοι λοιπόν εκτός από αυτόν που θα πληρώσει την αγαστή συνεργασία της τεμπελιάς των συμπλεκομένων στην "Δημόσια Επιχείρηση". Αλλά αυτός μπορεί να πάει να "διαμαρτυρηθεί" πως μια κλίκα διαπλεκόμενων λυμαίνονται το κράτος/δήμο κλπ....

Με 5 ευρώ την ημέρα....

Ποινή φυλάκισης δυο ετών και τεσσάρων μηνών, μετατρέψιμη προς 5 ευρώ ανά ημέρα, επέβαλε το Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης, σε δυο εφοριακούς της ΔΟΥ Φορολογίας Aνωνύμων Εταιριών (ΦΑΕ) της Θεσσαλονίκης, που συνελήφθησαν επ' αυτοφώρω από τους "αδιάφθορους" της ΕΛ.ΑΣ. να χρηματίζονται, προκειμένου να επιστρέψουν σε επιχειρηματία χρήματα που δικαιούταν από ΦΠΑ.
Σύμφωνα με τη δικογραφία, οι δυο καταδικασθέντες ζήτησαν "φακελάκι" 30.000 ευρώ, ώστε να αποδώσουν χωρίς χρονοτριβή στον επιχειρηματία τον ΦΠΑ, συνολικού ύψους 480.000 ευρώ".

Πέντε ευρώ την ημέρα....