Σάββατο 3 Μαΐου 2008

O παραλογισμός της δόμησης στην ελλάδα

σχόλι από τον "Dersu":

....Απ οτι καταλαβαίνω, διαβάζοντας ελληνικές εφημερίδες online, οχι μόνο συσχετισμός δεν γίνεται αλλά φαίνεται να κυριαρχεί ο εξής περίεργος φαύλος κύκλος....

...οσο περισσότερο οι περιοριστικοί νόμοι στη χρήση γής εξαναγκάζουν τους Αθηναίους να ζούν σε συνθήκες εξαιρετικής πυκνοκατοίκοισης, τόσο περισσότερο μισούν το «τσιμέντο» και τόσο περισσότερους επιπλέον περιορισμούς στην οικοδόμηση ζητούν.

Πχ. δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται ότι ο «πλούσιος» τον οποίο προσπαθείς να εμποδίσεις να φτειάξει το σπίτι του στην Εκάλη (διότι το οικόπεδο αρέσει στο κοινό έτσι μέ θάμνους όπως είναι κλπ.) είναι αυτός που εγκλωβισμένος και αυτός στην Αθήνα θα σε συναγωνιστεί τωρα στην αγορά του ρετιρέ του 5ο ορόφου στην Αγ, Παρασκευή, Ετσι η τιμή του επόμενου σπιτιού που θα αγοράσεις (η τα παιδιά σου θα αγοράσουν) λογικά και αναμενόμενα πηγαίνει στα ύψη.

Οταν σε αυτό το σκηνικό προστίθεται:

α) η νεοεμφανισθείσα περιβαλλοντολογική ευαισθησία η οποία βασικά επιδιώκει περιορισμό όλων των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στον πλανήτη, και
β) οι κατοίκοι των ορίων της πόλης που θέλουν να κρατήσουν τον ελεύθερο χώρο γύρω τους εμποδίζοντας το γείτονα τους να κάνει αυτό που οι ίδιοι έκαναν

καταλήγεις στο παράλογο φαινόμενο όπου 4 εκκατομύρια πολίτες αυτο-φυλακίζονται, και γκρινιάζουν, σε ένα τετράγωνο 20χ20 χιλιομέτρων.

Κυττάζοντας την Αθήνα από το Google Earth βλέπει κανείς μια παραλογη εικονα: μια τοσο πυκνοκατοικημένη πόλη όπου δεν πεύτει ούτε καρφίτσα και μετά το όριο της πόλης, τίποτα, βράχια, λόφοι και ιερές δασικές περιουσίες. Ενας εξωγήινος θα απορούσε: γιατι αυτοί οι άνθρωποι επιβάλλουν περιορισμούς στον εαυτό τους και μετά παραπονιούνται οτι είναι φυλακισμένοι σε ενα τσιμεντοποιημένο τετράγωνο 20χ20 χλμ?

15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Στέλιο μην βιαστούμε να απορρίψουμε την πυκνή δόμηση στην Αθήνα.

Η πυκνή δόμηση έχει πλεονεκτήματα και για την ίδια την πόλη και για το περιβάλλον. Οι μετακινήσεις (όταν βασίζονται στα ΜΜΜ) γίνονται πιό γρήγορα, υπάρχει καλύτερη οργάνωση, το περιαστικό περιβάλλον παραμένει σχετικά άθικτο.

Ακόμα και στην Αγγλία την πατρίδα των κηπουπόλεων, η τάση είναι να αυξηθούν οι πυκνότητες δόμησης.

Αυτό που λείπει από την Αθήνα για να γίνει μια πετυχημένη πυκνά δομημένη πόλη είναι:
1. Τα ψηλά κτίρια, που είναι ακόμα πιο αποτελεσματικά, και ελευθερώνουν περισσότερο χώρο για πράσινο και άλλες χρήσεις. Δές αυτό το άρθρο στην Αναμόρφωση
http://anamorfosis.net/?p=111

2. Οι Αρχιτέκτονες! Αυτοί που θα οργανώσουν καλύτερα τον χώρο και την μορφή των κτιρίων και θα δώσουν ενδιαφέρουσες φόρμες

Στέλιος Καλτσούνης είπε...

Νίκο πιστεύω οτι το σχόλιο του Dersu είναι ακριβώς σε αυτό το πνεύμα: Τον περιορισμό των περιορισμών της δόμησης! Το έκτρωμα που έχουμε πλεον στα χέρια μας οφείλεται στο "απαγορεύεται": Απαγορεύεται να χτίσεις ουρανοξύστες, Απαγορεύεται να χτίσεις πέρα απο τα "όρια πόλης". Εσύ αναφέρεσαι στο πρώτο σκέλος Ο Dersu δεύτερο. Έχεις απόλυτο δίκιο στο πρώτο σκέλος, έχει απόλυτο δίκιο στο δεύτερο! Ουρλίαζουμε "όχι άλλο τσιμέντο" και ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ απαγορεύουμε στους εαυτούς μας να βγούμε παραέξω και να "απλώσουμε" την πόλη. Πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα στην ελεύθερη Αμερική: Ουρανοξύστες στο κέντρο εργασίας (που αφήνουν ΠΟΛΥ χώρο ανάμεσά τους) και "απλωμένη" πόλη στα περίχωρα για μονοκατοικίες. Εξυπηρετεί το σχήμα με τον καλύτερο τρόπο τους πολίτες. Στην ελλάδα το μόνο που ξέρουμε είναι να μισούμε το όμορφο όταν είναι ξένο...

Ανώνυμος είπε...

Στέλιο αυτό που λες για την επέκταση της πόλης με μονοκατοικίες είναι και αυτό υπό αμφισβήτηση.

Κατ'αρχήν στην Αθήνα τουλάχιστον επεκτείνονται οι γύρω οικισμοί. Η Αττική έχει γίνει σχεδόν μια μεγά-πολη.

Και προσοχή στο αμερικάνικο zoning! Η νοοτροπία των ζωνών στην πόλη (γραφεία στο κέντρο-κατοικίες στα προάστια) είναι παρωχημένη.

Το μέλλον ανήκει στις μεικτές χρήσεις, δηλαδή κατοικίες, μαζί με μαγαζιά,μαζί με γραφεία, όλα στα ίδια συγκροτήματα.

Διότι τότε μειώνονται οι ανάγκες για μεταφορές, τότε μπορεί ο κόσμος να ξαναπερπατήσει (ή να πάει στο γραφείο) για να πάει απο το σπίτι του στο γραφείο του, και απο το σπίτι του στο σινεμά ή στο εστιατόριο.

Το αμερικάνικο σύστημα, δημιουργησε κέντρα πόλεων που μετά τις 6 το απόγευμα ήταν νεκρά, και μαζεύανε ανεπιθύμητα στοιχεία και εγκληματικότητα.Τα προάστια σε πολλές περιπτώσεις ήταν χωρίς ιστορία και χωρίς ενδιαφέρον. Ο κόσμος οδηγούσε για να πάει παντού.

Για να ευλογήσουμε τα γένια μάς λίγο είναι χαρακτηριστικό ότι το τμήμα της εταιρείας που δουλεύω κάποτε έκανε μόνο εμπορικά κέντρα (retail ) μετονομάστηκε σε (retail & regeneration). Δεν υπάρχει έργο που κάνουμε τώρα που δεν κάνουμε εμπορικές χρήσεις (καί άλλες) μαζί με χρήσεις κατοικίας.

Τσιμέντο χρειαζόμαστε και θα το χρειαζόμαστε, αλλά δεν πιστεύω οτι θα πρέπει να απλώθουμε βγαίνοντας έξω απο τον πολεοδομικό ιστό που ήδη έχουμε.

Στέλιος Καλτσούνης είπε...

Νίκο κανένας λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να διαφωνήσει με όσα λες. Πράγματι έτσι είναι. Αλλά: Τί έχουμε να πούμε σε κάποιον που θέλει να έχει κήπο με γκαζόν και λουλούδια ντέ και καλά? Και το θέλει τόσο πολύ που είναι πρόθυμος να θυσιάζει 2 ώρες την ημέρα για να πηγαινοέρχεται στη δουλειά του? Δικαιούται κανένας να του το απαγορέψει? Να τον υποχρεώσει ντε και καλά να μείνει μέσα στον "ιστό"?
Απο την άλλη μεριά, εγώ ο ίδιος αντέδρασα έντονα στο Capital.gr όταν είπανε για διαμερίσματα-κλουβιά στο κέντρο. Αν κάποιος δεν θέλει να τρώει την ημέρα του στο δρόμο και προτιμά να μένει στο κέντρο γούστο του και καπέλο του. Ποιός μπορεί να του απαγορέψει "διότι δεν έχει πράσινο"?
Όσο σκέφτομαι δε κάτι "διαμερίσματα-κλουβιά" 200 τμ που θα μπορούσαν να υπάρχουν σε ουρανοξύστες με τεράστιες γυάλινες επιφάνειες και θέα όλη την πόλη τόσο πιο πολύ θλίβομαι από τον "Γενικό Οικοδομικό Κανονισμό" που κατάντησε τη μορφή της πόλης αυτή που βλέπουμε σήμερα.

Ανώνυμος είπε...

Στέλιο, στα πλαίσια του να παραμείνουν άθικτο το περιαστικό πράσινο, θα μπορούσες όχι να του το απαγορεύσεις αλλά να του κάνεις λίγο πιο δύσκολη τη εγκατάσταση έξω από πολεοδομικούς ιστούς. Αλλά οι 2 ώρες που περιγράφεις (αλλά και η 1 και η μισή ώρα) στην περίπτωση της Αθήνας σε πάνε σε άλλους οικισμούς, και κανείς δεν είπε να μην υπάρχουν οικισμοί που να επιτρέπουν την χαμηλή και απλωμένη δόμηση που θα παρέχει και τον ατομικό κήπο.

Όπως και θα μπορούσε κάποιος να εγκατασταθεί σε ένα δάσος, και δεν θα έπρεπε να του το απαγορεύσουμε απόλυτα. Αλλά πρέπει να του δώσουμε μία αξία ανάλογα με το κόστος που μπορεί να έχει στο περιβάλλον (μακρύτερη μετακίνηση με το αυτοκίνητο).

Άρα όπως είμαστε και φιλελεύθεροι και οι δύο, φυσικά και συμφωνούμε ότι τίποτα δεν πρέπει να απαγορεύεται, αλλά θα πρέπει να μπει ένα σωστό οικονομικό κόστος στις επιλογές μας.

Και εννοείται ότι συμφωνώ μαζί σου με τα πέρι ΓΟΚ. Αλλά αυτά δυστυχώς συμβαίνουν όταν οι γραφειοκράτες πολεοδομούν και οι αρχιτέκτονες αριστερίζουν ;-)

Dersu είπε...

Δεν νομίζω οτι υπάρχει πρόβλημα με την πυκνή δόμηση αυτή καθ εαυτή.
Αναγνωρίζω οτι ένα ποσοστό πλυθισμού, σε διάφορα στάδια της ζωής του, θα διάλεγε απο μόνο του να ζεί σε πυκνοδομημένη περιοχή (διαμερίσματα, ουρανοξύστες κλπ.). Αλλά νομίζω οτι και ενα μεγαλύτερο ακόμα μέρος του πλυθισμού θα προτιμούσε να ζεί σε μονοκατοικίες εαν ειχε την επιλογή.

Πρόβλημα για όσους αγαπούν την ελευθερία επιλογής υπάρχει όταν η διαβίωση στην πυκνή δόμηση είναι η μόνη καταναγκαστική επιλογή, δηλαδή οταν γίνεται πλέον καταναγκαστικός εθνικός στόχος, περιβαλλόμενος απο νομικό πακέτο κινήτρων γιά την επιτευξή του.

Sorry for my Greek. I never really spoke it that well and whatever there was is rusty.

Dersu είπε...

Σε γενικές γραμμές, βλέπω να υπάρχουν δυο προσεγγίσεις στο θέμα. Η μία είναι:
πολεοδόμηση γίνεται κυρίως με βάση αυτό που θέλει ο κόσμος, δηλαδή οτι αγοράζει στην πράξη. Αυτό έχει συνήθως ως αποτέλεσμα κυρίως αραιή πολεοδόμηση και σε μικρότερο βαθμό πυκνή πολεοδόμηση (διότι όπως είπα κάποια ζήτηση για πυκνοκατοίκηση πάντα θα υπάρχει).

Η άλλη είναι, πολεοδομούμε κυρίως με βάση γνώμες πολιτικών και πορίσματα επιτροπών εμεπιρογνομόνων για το πως θα έπρεπε ο κόσμος να ζεί (άλλωστε αποδυκνύεται εκ των υστέρων οτι πάντα έχουν δίκιο :-) ), αποφασίζουμε και διατάσσουμε εκ των άνω, και το επιβάλλουμε σε όλους, ...προς επίτευξην βέβαια ανωτέρων κοινωνικών στόχων που πολιτικοί, εμπειρογνώμονες και, σε μερικές περιπτώσεις, η πλειοψηφία των πολιτών θέλει να αυτοεπιβάλλει στον εαυτό της.

Στις ΗΠΑ ισχύει περισσότερο το 1ο μοντέλο και στην Ευρώπη το 2ο. Αυτά βέβαια σε γενικές γραμμές διότι και στις ΗΠΑ έχει εν μέρει υιοθετηθεί το 2ο μοντέλο κυρίως σε πολιτείες όπως California και New York.

Dersu είπε...

Αλλά ας ξεχάσουμε προς το παρόν το 1ο μοντέλο (στο κάτω κάτω η Ελλάδα είναι πιο κρατικιστική κοινωνία) και ας κάνουμε έναν υπολογισμό να πάρουμε μια ιδέα, διακαιολογείται η επιβολή της πυκνής δόμησης σε μια χώρα όπως η Ελλάδα. Υπάρχει τελικά τόσο μεγάλο πρόβλημα; Ο απλός υπολογισμός θα μπορούσε να είναι ο εξής:

11 εκατ ο πλυθισμός της Ελλάδας. Πόσα σπίτια? Με τρία άτομα ανά σπίτι, 3.5 εκκατομύρια σπίτια. Και ας βάλουμε στόχους ονειρεμένους : Η κάθε οικογένεια να ζεί σε μονοκατοικία σε οικόπεδο 500τμ. Αρα συνολική επιφάνεια σπιτιών 1.75 εκατ στρέματα. Ας βάλουμε άλλο τόσο για δρόμους, και άλλο τόσο για τόπους εργασίας (γραφεία εργοστάσια κλπ).
Και ας είμαστε και ονειροπόλοι και ας πούμε οτι κάθε οικογένεια έχει και ξεχωριστό εξοχικό σπίτι.

Συνολο βγαίνει 7 εκατ στρέμματα., από τα 131 εκατ στρέμματα ελληνικής γής. Δηλαδή 5% της Ελληνικής επιφάνειας «οικοπεδοποιείται». Είναι αυτό μεγάλο πρόβλημα? Οικολογική καταστροφή? Και τι αστικοποιηση θα ειναι αυτη. Ποσα απο τα 500τμ καθε οικοπεδου θα καλυφθουν? 150? Πόσα χρήματα για κτίσιμο συντήρηση θέρμανση κλπ. μπορεί άλλωστε να διαθέσει η μέση ελληνική οικογένεια?

Φαντάζομαι οτι η Greenpeace θα έλεγε ότι είναι απαράδεκτο να μείνουν μόνο το 95% της ελληνικής επιφάνειας φύση. Θα το θεωρήσουν καταστροφή. γιά τη φύση, τους βιότοπους τα άγρια ζώα κλπ.

Αλλά πέρα από τους απλούς υπολογισμούς, αν θέλετε να δείτε μία έμπρακτη εικόνα αυτής της καταστροφής κυττάξτε πχ. μια Αμερικανική πολιτεία με πυκνότητα πλυθισμού παρόμοια με την Ελλάδα στο Google Earth. Πχ. δείτε την Πολιτεία του Illinois
που έχει παρόμοια πυκνότητα με την Ελλάδα, 85 κατοίκους ανα τετ. χλμ. (Παρεπιπτόντως η πολιτεία Illinois έχει επίσης περίπου τον ίδιο πλυθισμό με την Ελλάδα και την ίδια περίπου έκταση). Που είναι η οικολογική καταστροφή; Η απώλεια επιπέδου διαβίωσης;

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ενδιαφέροντα σχόλια.
Κατ'αρχήν όλοι συμφωνούμε ότι δεν μιλάμε για επιβολή του ενός ή του άλλου μοντέλου.

Μιλάμε για την σωστή κοστολόγηση του ενός και του άλλου μοντέλου.

Οι υπολογισμοί σου dersu, λαμβάνουν υπ'όψη μόνο τα σπίτια, δεν λαμβάνουν υπ'όψη τις άλλες χρήσεις γης (βιομηχανία, αγροτικές χρήσεις, βοσκοτόπια).
Αν ξεκινήσεις να επεκτείνεις και τις πόλεις με προάστια και εξωπροάστια (exurbs) θα έχεις τα προβλήματα που είχαν οι αμερικανικές πόλεις.

Αυτό βέβαια που πρέπει να σημειωθεί ειναι οτι και τα ψηλά κτιρια και οι μεικτές χρήσεις έιναι τα πιό δύσκολα αρχιτεκτονικά θέματα, και πολύ ευκολα μπορείς να δημιουργήσεις τερατουργήματα (βλέπε Αγγλία την δεκαετία του 50 και του 60 και λιγότερο του 80). Γι'αυτό θα πρέπει να τα αναλαμβάνουν οι πιό ποιοτικοί και έμπειροι αρχιτέκτονες.

Λέμε λοιπόν ότι οι πυκνές δομήσεις είναι πιό αποτελεσματικές απο πλευράς υποδομών, συγκοινωνιών και μεταφορών, και οι αραιές δομήσεις είναι λιγότερο αποτελεσματικές και πιό ακριβές (ειδικά στο θέμα του αυτοκινήτου). Αυτό θα πρέπει να υπολογισθεί αν κάποιος θέλει το ειδυλλιακό του σπίτι 'στας εξοχάς', (το οποίο όμως θέλει ρευμα, γκαζι, τηλεφωνο, νερό, μεταφορά μικρής πόσοτητας υλικών για να χτιστεί, αυξημένη χρήση του αυτοκινήτου).
Εκτός και αν φτάσουμε στο σημείο να μιλάμε για πλήρης αυτόνομες ενεργειακά και περιβαλλοντικά αειφόρες μονάδες που δεν θα χρειάζονται καμία συνδεση με κεντρικά δίκτυα.

Τότε σε συνδυασμό με το ασύρματο και ευρυζωνικό διαδίκτυο θα μπορούμε να μιλάμε οτι οι 'πολεις' σαν τόπος συνάντησεις θα γίνουν διαδικτυακές (κατι σαν Ματριξ ενα πραγμα)

Αλλά αυτά ειναι για το δευτερο μισο του 21ου αιώνα και ίσως για τον 22ο

Dersu είπε...

«Οι υπολογισμοί σου dersu, λαμβάνουν υπ'όψη μόνο τα σπίτια, δεν λαμβάνουν υπ'όψη τις άλλες χρήσεις γης (βιομηχανία, αγροτικές χρήσεις, βοσκοτόπια).
Αν ξεκινήσεις να επεκτείνεις και τις πόλεις με προάστια και εξωπροάστια (exurbs) θα έχεις τα προβλήματα που είχαν οι αμερικανικές πόλεις.»

----
Βιομηχανία έλαβα υπ όψην. Είπα «...ας βάλουμε άλλο τόσο για δρόμους, και άλλο τόσο για τόπους εργασίας (γραφεία εργοστάσια κλπ)».

Βοσκοτόπια δεν έλαβα υπ όψην διότι αυτά είναι μεν αφ ενός φύση (όπως άλλωστε θα μπορούσαν να θεωρηθούν και οι καλλιεέγιες φύση κατά κάποιον τρόπο), και αφ ετέρου, και οι καλλιέργειες και οι βοσκότοποποι δεν έχουν σχέση με την όποια διαμόρφωση των αστικών περιοχών. Με άλλα λόγια, ο βαθμός στον οποίο ένας λαός επιδίδεται σε παραγωγή γεωργικών και κτηνοτροφικών προιόντων δεν εξαρτάται απο το αν ο λαός αυτός καθεαυτός ζει σε πυκνοδομημένες η αραιοδομημένες αστικές περιοχές. Η γεωργία και η κτηνοτροφία είναι λίγο πολύ αυτές που είναι, ανεξάρτητα απο το αν ο πλυθισμός χρησιμοποιεί το 2% η το 5% του Ελληνικού εδάφους για κατοικία, δρόμους, βιομηχνία.

Dersu είπε...

Συμπτωματικά, ορίστε πάλι ο φαύλος κύκλος εν δράσει...

Δείτε εδώ και πάλι τον φαύλο κύκλο που περιέγραψα εν δράσει δλδ. πυκνοκατοίκηση -> φόβος τσιμέντου -> περισσότεροι περιορισμοί -> ακόμα περισσότερη πυκνοκατοίκηση.

Παρόλο που και απλοί υπολογισμοί και συγκρίσεις με άλλες χώρες δείχνουν οτι δεν επίκειται τσιμεντοποίηση της χώρας (η τουλάχιστον οτι η αστικοποίηση του 5% της επιφανείας μιας χώρας με σχετικά αραιή κατοίκηση δεν είναι καταστροφή), παρ όλα αυτά βλέπετε οτι η ιδέα της επικείμενης τσιμεντοποίησης ζει και βασιλεύει στο ελληνικό περιβάλλον της κινδυνολογίας και της υπερβολής. Οπως λέει το άρθρο «πολύ σύντομα θα τσιμεντοποιηθεί όλη η χώρα.»

Γιατί δεν είναι τσιμεντοποιημένη η Αθήνα? Ναι και βέβαια είναι. Και ακριβώς, ο γενικευμένος αυτός φόβος της τσιμεντοποίησης συντηρείται κυριως απο τις εμπειρίες των Αθηναίων και των κατοίκων άλλων 4-5 μεγάλων ελληνικών πόλεων οι οποίοι παρόμοια με την Αθήνα ζούν αυτοφυλακισμένοι σε περιορισμένες τσιομεντοποιημένες περιοχές, μολονότι οι αστικές περιοχές της Ελλάδας συνολικά δεν αντιστοιχούν ούτε στο 1% της ελληνικής γης.

Στέλιος Καλτσούνης είπε...

Μάλιστα... Και πάλι ο δαίμονας της τσιμεντοποίησης...Ευτυχώς τουλάχιστον που ο κ. Δήμας δεν ήταν επίτροπος το 1850 ή το 1900. με τους περιορισμούς στο τσιμέντο που θα επέβαλε θα ζουσαμε ακόμη σε μια γκαρσονιέρα 10 άτομα μαζί. Ευτυχώς που δεν ήταν "επίτροπος" στην αρχαία αθήνα. Θα φώναζε για την "μαρμαροποίηση" της Αθήνας..."Όχι άλλο μάρμαρο, ναι στο πράσινο!" "Όχι στην μαρμαροποίηση της ελλάδας!".
Η συνολική μου αντίδραση σε όλο αυτό το καραγκιοζιλίκι είναι σε επίπεδο ανθρωπίνων δικαιωμάτων: Με ποιό δικαίωμα μου απαγορεύουν κάποιοι (με τη χρήση των όπλων πάντα) να χτίσω σε ένα χώρο που μου ανήκει! Γιατί τους χαλάει την αισθητική? Και η δική μου αισθητική χαλάει με τους χοντρούς. Άρα να τους απαγορέψουμε να κυκλοφορούν ελεύθεροι?
Όσο για την ουσία της υπόθεσης αγαπητέ Dersu να είσαι βέβαιος οτι κανένας τους δεν έχει κάνει τους υπολογισμούς που έχεις κάνει...Δες το άλλο μεγάλο καραγκιοζιλίκι με τα βιοκαύσιμα..Έλεος!!
Να ανοίξω εδώ μια παρένθεση για να φωνάξω κάτι που στριφογυρίζει στο μυαλό μου τελευταία διαβάζοντας το blog του Μάνου: ο Μάνος είναι ένας εξαιρετικός τεχνοκράτης αλλά ΔΕΝ είναι φιλελεύθερος.

Dersu είπε...

Καθώς ετοιμαζόμουνα να συνεχίσω την συζήτηση περίπου ως εξής...

...Μια άλλη Αμερικανική πολιτεία με την οποία μπορεί να συγκριθεί πολεοδομικά η Ελλάδα στο Google Earth ειναι η Καλιφόρνια. Εχει μεν 3 φορές την έκταση της Ελλάδας αλλά έχει και 3 φορές τον ελληνικό πλυθισμό, άρα ίδια πυκνότητα πλυθισμού. Εχει δε και περίπου τα ίδια γεωγραφικά και κλιματολογικά χαρακτηριστικά, με την Ελλάδα (ως προς την σχετική ξηρασία, ορεινό/λοφώδες τοπίο κλπ.).

Ακόμα και στις πόλεις της Καλιφόρνιας λοιπόν, τα 2/3 του πλυθισμού ζεί κατά μέσον όρο σε μονοκατοικίες 220 τμ. σε οικόπεδα με μέσο εμβαδόν 600τμ. Μια πυκνότητα που είναι μάλλον το 1/10το της πυκνότητας των ελληνικών πόλεων.

Αλλά με πρόλαβε ο Κύριος Στέφανος Μάνος στο blog του και ακολούησαν 2-3 πόστς. Του χρωστάω μια απάντηση (χρόνου επιτρέποντος) διότι ναι μεν όπως λέει και ο ίδιος , όντως, η Καλιφόρνια έχει πιο παρεμβατική πολεοδομική πολιτική απο το Χιούστον, αλλά βλέπω μάλλον γελοίο το πόρισμα ότι βλέποντας την Καλιφόρνια βγαίνει συμπέρασμα για την Αθήνα ότι θα πρέπει να επιβάλλει ακόμα περισσότερους περιορισμούς και θα πρέπει να ενθαρρύνει ακόμα περισσοτερη πυκνοκατοίκηση.

Αλλά αυτό που με διέκοψε περισσότερο ήταν ενα μπαράζ άρθρων της Καθημερινής....

...(θα επιστρέψω καιρού επιτρέποντος)

Dersu είπε...

...Λοιπόν, επιστρέφοντας στα άρθρα της Καθημερινής βρέθηκα αντιμέτωπος με νέα επίπεδα λαικισμού και παραπληροφόρησης.

Ακολουθούν αποσπάσματα, και λίγο διασκευή, κειμένου που έστειλα στην Καθημερινή και σε μερικά στελέχη του ΥΠΕΧΩΔΕ....

« ...
Ζω στην Καλιφόρνια και αυτό το άρθρο της Καθημερινής με έκανε να γελάσω.

Ηδη στην Αθήνα ζείτε σε πυκνότητες 10 φορές μεγαλύτερες απο τις πόλεις της Καλιφόρνιας, και η συμβουλή της Καθημερινής είναι οτι, βλέποντας κανείς την Καλιφόρνια, προκύπτει οτι πρέπει η Ελλάδα να πυκνώσει ακόμα παραπάνω!? με πρότυπο την Καλιφόρνια ???!! Τι ανευθυνότης! - κατάφορη παραπληροφόρηση!

Κανένας απο τους δημισιογράφους της Καθημερινής δεν έχει έρθει ποτέ στην Καλιφόρνια ώστε να ελέγκξει την ορθότητα αυτού του ισχθρισμού; Η πρόκειται όντως πλέον για εσκεμμένη εκστρατεία παραπληροφόρησης; Και προς τί;

Η έστω δεν μπήκε κανείς στην ενόχληση να του περάσει έστω και απο τον νου, οτι στην Καλιφόρνια το μεγαλύτερο μερος του αστικού πλυθισμού ζεί σε μονοκατοικίες σε οικόπεδα 500-800τμ.? Κανείς τους δε έρριξε έστω μια ματιά στο Google Earth πρωτού γράψει κατι τέτοιο σε έγκυρη (υποτίθεται) ελληνική εφημερίδα? Μια απλη ματια θα αρκουσε να αναρωτηθει «Μηπως στην Καλιφορνια ζουν πολυ πιο αραιοκατοικοιμενα απο μας τελικα;».

Ο λαικισμός η υπερβολή, και τελικά η παραπληροφόρηση των ελληνικών ΜΜΕ μάλλον βαίνει αυξανόμενη χωρίς όρια. Υποτίθεται οτι η Καθημερινή είναι σοβαρή εφημερίδα. Δηλαδή φανάτζομαι τι θα γράφουν οι άλλες,...
Αυτά είναι τα άρθρα που διαμορφώνουν την ελληνική κοινή γνώμη? Αυτό το συμπέρασμα οτι ακολουθώντας το παράδειγμα της Καλιφόρνιας η δόμηση στην Ελλάδα θα πρέπει να γίνει ακόμα πιο... πυκνή, είναι τοσο γελοία που, συγνώμη, αλλά δεν μπορώ να σταματήσω να το επαναλαμβάνω.

Για όσους έχει μείνει τουλάχιστον λίγο διάθεση για ανεξάρτητη σκέψη, πηγαίνετε παρακαλώ στο Google Earth (πχ. συντεταγμένες 37.358893° , -122.042463° Silicon Vally, υπ όψιν, μία από τις πλέον παρεμβατικά, περιοριστικά και πυκνά ρυμοτομημένες περιοχές της Αμερικής) και εξερευνήστε λίγο την όλη ευρύτερη περιοχή, κυττάξτε τα σπίτια και τα οικόπεδα. Μετα συγκρίνετε με την «αραιοκατοικημένη» Αθήνα η οποία σύμφωνα με τους Ελληνες ιθύνοντες πρέπει να γίνει ακόμα πιο συμπαγής ακολουθώντας το παράδειγμα της....[χα!] Καλιφορνιας ??!!. Τελικά η άγνοια και κοροιδία που σας παρουσιάζουν τα ελληνικά ΜΜΕ δεν έχει όρια.

Οσο για την Νότια Καλιφόρνια που αναφέρουν, αυτοί που γράφουν τα άρθρα αυτά αγνοούν παντελώς το γεγονός οτι το Λος Αντζελες των 11 εκατομμυρίων είναι απλωμένο σε μια επιφάνεια 120 χ 120 χιλιομέτρων; δλδ περίπου 30 φορες μεγαλύτερη απο την Αθήνα ? Επίσης «ξέχασε» να σας πει η Καθημενρινή οτι στο πακέτο συμπεριλαμβάνεται και η κατασκευή 26.000 σπιτιών και ξενοδοχείων καθώς και ιδιωτικών χώρων αναψυχής.

Αλλά πηγαίνετε στο Google Earth και ρίξτε μία ματιά στην Καλιφόρινα. Δεν θα σας πάρει πανω απο 5 λεπτά. Και τότε θα καταλάβετε το μέγεθος της παραπληροφόρησης που σας πουλάνε τα ελληνικά ΜΜΕ. Ομολογώ ότι με ξάφνιασε.

Καλά ίσως ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος. Οι υπόλοιποι δημοσιογράφοι? Οι συντάκτες? Οι ιδιοκτήτες? Κανείς δεν έλεγξε στοιχειωδώς την δημοσίευση?

Καταλαβαίνω οτι στην Ευρώπη του μεγαλύτερου κρατικού παρεμβατισμού πολλοί πιστεύουν οτι οι πόλεις πρέπει να σχεδιάζονται απο το κράτος και μάλιστα οτι θα πρέπει να είναι πυκνές. Αλλά το να προσπαθείς να πείσεις τον πλυθισμό οτι βάσει του μοντέλου της Καλιφόρνιας η δόμηση στα Ελληνικά αστικά κέντρα θα πρέπει να γίνει ακόμα πιό πυκνή, είναι πέρα για πέρα παραπλανητική.

...»

Στέλιος Καλτσούνης είπε...

Νομίζω οτι είναι μάταιο να αναζητάς λογική. Και η Καθημερινή και -δυστυχώς- ο τηλεοπτικός σταθμός ΣΚΑΙ (παρένθεση: υπάρχει μεγαλύτερη υποκρισία απο αυτήν του ονόματος του σταθμού; με αρχαία ελληνικά γράμματα (αγαπάμε την ελλάδα) μια ΞΕΝΗ λέξη!!! (αλλά αγαπάμε και το μάρκετιγκ)). Και στα δύο μέσα έχουν πιάσει το χιλιοτριμμένο πιασάρικο θέμα: Αγαπάμε το περιβάλλον αγαπάμε το πράσινο, όχι στο τσιμέντο, όχι στη μόλυνση των υδάτων, της ατμόσφαιρας κλπ κλπ κλπ. Βάλε τις χιλιοτριμένες φράσεις, την κλισε ευαισθησία ρίξε και κανένα ¨
"πράσινο για τα παιδιά μας" και έτοιμο το άρθρο....Προσωπικά όχι μόνο δεν διαβάζω τέτοια άρθρα αλλά και όταν τα δω στο ΣΚΑΙ αλλάζω κανάλι αμέσως πριν προλάβω να ακούσω το παραμικρό και εκνευριστώ...